levenswijsheid

Het effect van ‘natuur’

7 december 2012

Door Laura Weldon


Wij zien de natuur als los van ons. We denken graag aan ‘de
natuur in gaan’, een trektocht maken door een afgelegen bos,
drinken uit een bergbeek en dieren gadeslaan die nog nooit
een snelweg hebben moeten zien. Daar, op een plaats ver van
ons drukke leven, vinden we misschien rust, kalmte en een
zekere diepere verbintenis met wat echt is.

Als.

We.

De.

Tijd.

Maar.

Hadden.

En dat is deel van het probleem. Want we zijn er al. Wij
zijn natuur, tot in de processen in elke cel van ons lichaam.
En wat vinden we om ons heen in zelfs het kleinste appartement
in de stad?

Natuur.

De natuur is het eten dat we eten, de lucht die we inademen,
het water dat we drinken. Het zijn jonge scheuten die wortel
hebben geschoten in een scheur in het beton, vogels op de
hoogspanningskabels, pollen die ons laten niezen, onweerswolken
vol met regen. Het is een levende planeet in een heelal vol
natuurwetten die zich steeds weer nieuw blijven openbaren.


Natuurlijk: wanneer we ‘natuur’ definiëren als iets
dat los van ons staat is het gemakkelijker het aan de kant
te schuiven als iets dat los staat van onze levenskracht.
Deze scheiding is niet goed voor ons, en niet goed voor de
planeet.

Dat heeft deels te maken met ‘zien’. Daar kwam ik achter
toen ik meehielp bij het uitvoeren van een psychologisch onderzoek
op de universiteit. We trokken naar kantoorgebouwen in de
stad en stelde mensen twee vragen. We vroegen de mensen eerst
om hun stemming te omschrijven. Daarna vroegen we ze om de
aanblik van de lucht van die dag te beschrijven. We spraken
met deze mensen in hun kantoor, en de ramen in de meeste gebouwen
waren geblindeerd met horizontale zonwering die je in de jaren
’80 zo veel zag, dus in de meeste gevallen konden ze de lucht
alleen beschrijven als ze voor het binnengaan op de hemel
hadden gelet. Hier komt het interessante gedeelte: de mensen
die hun stemming omschreven als pessimistisch, boos, somber
of in andere negatieve termen waren meest ook degenen die
er niet in slaagden een juiste beschrijving van de lucht buiten
te geven. En – u raadt het al – de positieve, optimistische
personen kwamen het dichtst in de buurt van een juiste omschrijving
van het firmament.



De studieresultaten werden nooit gepubliceerd, maar recent
onderzoek leert ons dat een pauze nemen om de natuur om ons
heen te beleven een krachtige positieve factor is. Een paar
minuutjes per dag is al genoeg om je emotionele en fysieke
gezondheid te verbeteren. Het maakt ons vrijgeviger, verbetert
onze relaties tot anderen en laat ons gemeenschapszin positiever
inschatten. Het effect van ‘natuur’, zelfs als we door een
raam naar een boom in de tuin kijken, zorgt ervoor dat we
ons, zoals een onderzoeker het omschreef, “van onze beste
kant laten zien”.

Dus waar we ook zijn, wees aandachtig. Denk eraan elke dag
even naar de lucht te kijken; niet zomaar even in een flits,
maar lang genoeg om haar te waarderen (zonder alleen maar
vast te stellen dat het goed of slecht weer is). Laat de natuur
tot je doordringen door regelmatig een wandeling te maken,
een boom aan te raken, het zachte blad van een bloem, de textuur
van een steen. Kijk naar het gedrag van vogels, eekhoorntjes,
spinnen en alle andere wezentjes die vlak naast ons leven.
Kies een boom uit bij u in de buurt en observeer hoe hij verandert
met het passeren van de seizoenen, als ware hij een stille
vriend die er altijd is. Het vraagt van u slechts een klein
beetje extra aandacht, maar het maakt een wereld van verschil.

De natuur is altijd in de buurt, elk moment, bij elke ademteug.
Het verbindt ons met wacht echt is, en helpt ons de mensen
te zijn die de planeet op dit moment nodig heeft.