levenswijsheid

Hans Stolp :

De opdracht van oude en jonge zielen
Wie ziet het niet? En wie maakt zich geen zorgen?
Onze cultuur is stervende.
Ze heeftgeen kracht meer om ons te inspireren
en hoop te geven.
Kinderen pesten elkaar uit onmacht dood.
Ouderen kiezen voortijdig voor het einde
omdat ze niet meer weten dat ons leven
– en dus ook ons lijden – een diepe zin heeft.
De toekomst lijkt uitzichtloos. Wie kan ons redden?
Het is, alsof de mensheid danst op het dek van de Titanic,
vlak voordat deze met man en muis ten onder ging.

Alleen een nieuwe, krachtige en levenwekkende
impuls kan ons redden.
Een impuls die nieuwe levenskrachten wakker roept
en ons inzicht geeft in het waarom,
het hoe en waarheen van het aardse leven.
Een impuls waartoe wij zelf niet in staat zijn,
maar die komen moet vanuit de geestelijke wereld.
Michaël – hij is het die ons deze impuls aanreikt.
Hij is het die zijn mensen – de oude en de jonge zielen –
naar de aarde stuurt om zijn impuls met grote kracht
in de stroom van het aardse leven in te dragen.
Michaël – hij vraagt zijn mensen allereerst de weg
naar binnen te gaan om dwars door hun emoties,
hun angsten, hun teleurstellingen en hun pijn heen
de weg te vinden naar een hoger weten.
Alleen zo zullen ze mogen ervaren hoe Christus
opstaat in hun denken.
Dan wordt hun denken bezield, vervuld van levenskracht,
een denken met het hart.
Pas dan, wanneer deze opdracht vervuld is,
zullen ze de weg naar elkaar mogen gaan om elkaar
niet langer te bestrijden, maar elkaar juist als aanvulling
van de eigen eenzijdigheid te leren zien.
Alleen samen, als mensen die bezieling aanreiken
én als mensen die een actieve omvorming van
de samenleving nastreven, zal de impuls van Michaël
verwerkelijkt kunnen worden.
Alleen samen, als introverte én extraverte mensen,
als mensen met inzicht in het verleden én als mensen
die gericht zijn op de toekomst, zal de impuls
van Michaël verwerkelijkt kunnen worden.
Hoor hoe Michaël je roept. Leer denken met je hart.
Zoek daarna het hart van de ander en maak samen
de impuls van Michaël tot werkelijkheid op aarde.
Hoor je al in de stilte van je hart hoe Michaël je roept?
Hans Stolp

levenswijsheid

Vandaag horen we in het evangelie (Mc. 9, 38-40) hoe een man, die geen volgeling was, duivels uitdrijft in de naam van Jezus. De leerlingen vertellen Jezus dat ze hebben geprobeerd hem dit te beletten omdat hij geen volgeling was. Jezus zegt hen: belet hem niet. Iemand die in mijn naam het goede doet zal niet snel ongunstig over mij spreken. De Heilige Geest werkt in en door mensen van wie wij het niet verwachten, ook buiten onze eigen club is Hij werkzaam - de Heilige Geest laat zich niet tegenhouden daar waar mensen een grens trekken. Een boodschap waar ik blij van word.

zuster Marianne

levenswijsheid

De bijnieren en depressie
Vermoeidheid en zenuwaandoening zijn enkele van de symptomen van bijnieruitputting. Een logisch gevolg daarvan is dat we ook depressies hieraan toe kunnen voegen. Nervositeit kan leiden tot neurose en fobieën en andere angststoornissen. Door de constante aanmaak van adrenaline, wat het lichaam in een vluchtrespons zet waar geen actie opkomt, raakt men passief, verlamd als een konijntje dat op de weg blijft zitten terwijl het verblind wordt door de koplampen van een auto. Dit gevoel van dreiging zonder dat er een actie aan vooraf gaat werkt depressie in de hand. Iedereen heeft weleens te maken gehad met het gevoel van slaap te hebben doordat men honger heeft. Dit komt omdat je bloedsuikerniveau te laag is en er te weinig glucose en goede vetten voorradig zijn als brandstof. Je energieniveau daalt en je voelt je passief en vermoeid. Hierom zijn caloriearme diëten een vorm van uithongering Het is zelfs gevaarlijk om een dieet te volgen als de bloedsuikerspiegelinstabiel is. Gebrek aan hongergevoel is ook een van de symptomen van bijnieruitputting, vooral als daarbij steeds de behoefte bestaat aan stimulerende middelen zoals suiker, alcohol, koffie, drugs of medicatie. Deze middelen werken passiviteit, vermoeidheid en depressies in de hand. Gebrek aan zonlicht en vitamine D ( zie mijn artikel ……….vormen een extra belasting voor de bijnieren. Dit is de reden dat velen last hebben van de herfst-winter depressie. Daarnaast veroorzaakt cholesterol- en vetarme voeding een tekort aan gezonde hersenvoeding, waarbij met name het hormoon serotonine te weinig wordt aangemaakt. Het slikken van antidepressiva maken de problemen nog erger, daar ze een schijnoplossing bieden aan de persoon door ze niets meer te laten voelen doordat de angst en zenuwsymptomen worden onderdrukt. Antidepressiva zijn vaak gebaseerd op fluor wat zeer schadelijk is voor de schildklier. Beter zou dan ook zijn dat artsen een behandeling geven wat bestaat uit de juiste voeding en daarbij dierlijke bijnier- en schildklierhormonen. Hiermee worden al zeer goede resultaten geboekt. Een zeer goed alternatief voor antidepressiva zonder schadelijke bijwerkingen is St.Janskruid.

levenswijsheid

Bijnieruitputting, het stresssyndroom van de 21e eeuw

Eén positief puntje van dit verhaal.... Tai Chi helpt bij de genezing.
Zolang je het tenminste op een ontspannen manier zonder iets te willen bereiken doet.
Maar wel met de intentie om elke dag weer Tai Chi te doen.
Je vorm verbeterd dan vanzelf en de Tai Chi werkt meer en meer door op je mentale en fysieke gezondheid.

Bijnieruitputting, het stresssyndroom van de 21e eeuw

perfectionist=burnout=bijnieruitputting
Perfectionist
Er is niets mis met het perfect afronden van een bepaalde taak. Het bereiken van excellentie is een goed doel op zichzelf. Maar wat als het een obsessie dreigt te worden? Wat als perfect zijn, de gehele tijd, je leven aan het controleren is? Wat als goed niet meer voldoet en alles perfect dient te zijn? Wat als je een “control freak” bent geworden?
Het probleem met alles perfect willen doen is dat het een illusie is, iets wat te goed is om waar te zijn. Het de gehele tijd moeten presteren, ook wanneer het niet nodig is, veroorzaakt veel stress. Perfectionisme kan voor een bepaalde tijd werken, maar op een zeker moment ga je hier de prijs voor betalen: Stress en overspannenheid zijn het gevolg, misschien wel erger. Laten we nu kijken waarom mensen perfectionist zijn en wat er aan te doen is.

1. De oorzaak – Perfect willen zijn
Perfectionisten willen altijd controle hebben, bang als ze zijn dat niemand het beter kan dan zijzelf. Maar is dit echt waar? Of slechts een excuus? En als het een excuus is, waar dan voor?
Het is geen geheim dat de meeste perfectionisten eigenlijk erg onzeker zijn. Deze onzekerheid is vaak de oorzaak van hun perfectionisme. Niets is goed genoeg, en er is vaak een klein stemmetje in hun hoofd dat zegt dat anderen hum niet aardig vinden als ze minder dan perfect presteren. Eigenlijk zijn ze bang dat ze niet kunnen voldoen aan alle hoge eisen. Maar wiens hoge eisen zijn dit eigenlijk?
Als je een perfectionist bent nodig ik je uit om dit te onderzoeken. Waarom wil je perfect zijn? Denk je dat niemand het beter kan dan jij? Ben je op zoek naar erkenning, bang dat mensen je niet aardig zullen vinden als je werk minder dan perfect is? Wil je alles controleren en ben je bang de controle te verliezen? Wat zou er gebeuren als je de controle loslaat?
2. Het gevolg – Stress en een mogelijke burn-out
Zo lang de perfectionist de situatie onder controle heeft, of denk deze te hebben, is er nog weinig aan de hand. Maar op het moment dat dingen niet gaan zoals gepland (en dit zal gebeuren) moet de perfectionist de status-quo herstellen, vaak tot elke prijs.
In zijn pogingen om in zijn comfort zone te blijven moet de perfectionist controle houden over elke situatie en iedereen in zijn leven. Zodra de perfectionist een fout een fout begaat, en deze hersteld, zal hij proberen nog meer te controleren; vastbesloten als hij is niet nog een keer dezelfde fout te maken. Het is een neergaande spiraal met stress, en misschien wel een depressie, als gevolg.
Je kunt niet alles perfect doen in je leven; het is een illusie. Doe je dit wel loop je de kans op een burn-out. Wist je dat statistieken uitwijzen dat perfectionisten een grote kans hebben op een burn-out.

Levenswijsheid

Een wereld zonder lijden!

Een wereld zonder lijden kan alleen ontstaan, indien we ervoor kíezen om het patroon van lijden te doorbreken en besluiten om karma te transformeren in plaats van in te lossen door te lijden



De verschillende niveaus van transformatie worden hier beschreven, er wordt verteld hoe u kunt transformeren voor uzelf en de wereld om u heen, en hoe u het goddelijke leert herkennen. Verder komen er problemen aan de orde die te maken hebben met verschillende oertrauma’s, en welke oorzaken er kunnen zijn voor het niet kunnen doorbreken van de lijdensspiraal.

levenswijsheid

"Wat je ook tegen een engel zou zeggen over het menselijk lijden,
dit blijft voor hem iets abstracts, hij zal het niet kunnen
begrijpen. De engelen weten heel veel, maar ze weten niet wat
lijden is.
Hoe komt het dat mensen lijden? Meestal omdat ze een wet hebben
overtreden. De wet pakt aan wie haar overtreedt. Welnu, om een
wet te overtreden, moet je beschikken over een eigen wil, die in
staat is zich tegen de goddelijke orde te verzetten. Juist die
eigen wil missen de engelen, zij zijn uitsluitend in dienst van
de Godheid en verzetten zich nooit tegen zijn wil, zij
identificeren zich daarmee. Dat is het grote verschil tussen
engelen en mensen, maar dit verschil brengt hen ook dichter bij
elkaar, want de engelen interesseren zich voor de mensen, ze
komen hen bezoeken en als ze zien dat ze kreunen, huilen,
proberen zij hen te helpen. Maar dat betekent niet dat ze hun
lijden voelen, tenzij zij met goddelijke toestemming afdalen om
op aarde te incarneren."

levenswijsheid

Door: Lusanne Hogeweg

Regelmatig krijg ik de vraag van mensen “Hoe kan ik (beter) leren omgaan met mijn hooggevoeligheid?” Mijn ervaring is dat het een proces is van zelfonderzoek en het doorbreken van oude patronen van basis onzekerheid en een afhankelijke opstelling naar de omgeving. Door dit proces ontstaat ruimte om gewoon jezelf te zijn, en dat is precies waar het om gaat. Door trouw te zijn aan wie je bent en het leven te leiden dat bij je past, kun je een voorbeeld zijn voor anderen. Dat lijkt mij de beste manier om met hooggevoeligheid om te gaan.
De vraag “hoe kan ik omgaan met” geeft aan dat we geen adequate reactie weten te geven, bijvoorbeeld als we ons onzeker voelen, energie verliezen door gebeurtenissen of emoties van anderen opnemen, en duidt in wezen op een onvermogen. Het duidt op een dieper gelegen niet jezelf kunnen zijn in de situatie. Het gaat er in essentie dus om dat we als hooggevoelige persoon leren om in elke situatie onszelf te zijn.
Vaak vragen mensen me hoe ze zich (beter) kunnen afsluiten. Je afsluiten kan tijdelijk nodig zijn om een situatie waarin je niet jezelf kunt zijn, het hoofd te bieden. Het werkt echter maar even en lost niks op, je weet daarna nog steeds niet hoe je moet omgaan met wat het leven van je vraagt. De uitdaging is dat we leren te leven met een open hart en elke situatie tegemoet treden vanuit kracht. Hoe kunnen we dat doen?

Innerlijke kracht
Door sterker te worden van binnenuit. Door los te laten wat ons verzwakt. Door oude angsten, andere emoties en pijn afkomstig uit de vroege jeugd onder ogen te zien en te verwerken en de daaruit voortvloeiende beperkende patronen in denken en doen te transformeren naar nieuwe, die behulpzaam zijn in het dagelijks leven. En door de onderliggende overtuigingen over onszelf en anderen op te sporen en te veranderen. Overtuigingen die voortkomen uit conclusies die we als klein kind hebben getrokken, met het beperkte bewustzijn dat we toen hadden en die veelal luiden “ik ben niet goed genoeg” en “ik moet me aanpassen aan wat anderen van me verwachten” en die ons doen en laten in het heden regelmatig negatief beïnvloeden.
Met name het overwinnen van onze angsten is een belangrijk doch moeizaam proces. Want we zijn bang voor angst en lopen er het liefst voor weg. Mijn ervaring is dat het heel goed werkt om als het ware in de angst te gaan zitten en deze over je heen te laten komen. Het kan zijn dat er andere emoties voelbaar worden, het helpt om ook deze te laten komen en ze heel bewust te voelen. Dan merken we dat de emoties en de angst oplossen. Elke keer als angst opkomt, kunnen we deze techniek toepassen. Geleidelijk, door vol te houden, zullen we verlost raken van angst en sterker worden.

Het wezenlijke van hooggevoeligheid
Ik zie hooggevoeligheid niet als een karaktertrek waar we maar mee moeten leren omgaan, maar als iets wat verbonden is met ons hele wezen. Het heeft te maken met ons zijn. Om hierop zicht te krijgen, is het van belang om stil te staan, naar binnen te keren en de stilte en rust in onszelf op te zoeken. Daar, in de stilte van ons hart, kunnen we iets van onze essentie gewaarworden.
Als we dit regelmatig doen, komen we niet alleen in aanraking met de essentie, met de liefde, kracht en vertrouwen in onszelf, met dat wat we kennelijk diep van binnen zijn. We ontmoeten dan ook veel onrust. Emoties, neigingen tot doen, stemmen die dan weer van een kritische en vermanende ouder en dan weer van het verongelijkte en emotionele kind afkomstig zijn. Dan lijkt de stilte en rust in onszelf ver weg te zijn en zouden we het liefst een kant-en-klare aanpak krijgen van iemand zodat we verlost zijn van deze chaos en we eindelijk het leven aankunnen.Maar zo werkt het helaas niet. We moeten door de onrust en herrie heen. Laag voor laag moeten we onszelf ont-wikkelen. Door alle onrust en negativiteit af te wikkelen, blijft uiteindelijk de essentie over.

Afrekenen met slachtoffergedrag

In ons zelfonderzoek komen we tegen dat we onszelf niets of niet goed vinden en dat we graag iemand willen zijn. Interessant, leuk, goed, en niet minder of ‘anders’. We willen ook graag iets betekenen. Ik ervaar dat we steeds meer kunnen betekenen voor anderen, naarmate we deze ik-gerichtheid loslaten. En we gewoon onszelf zijn van binnenuit, in plaats van onszelf te zien en te beoordelen van een afstand of door de ogen van anderen. Pas als we doorhebben dat we al iemand zijn en dat we niet minder zijn dan een ander, kunnen we ophouden ons kleiner te maken. Als we onszelf kunnen accepteren zoals we zijn, vinden we vrede in onszelf en zijn we verlost van de onrust en van het idee dat we anders moeten zijn en iets anders moeten doen. Dan hoeven we niet meer gefrusteerd te raken en aldus te reageren. Dan hebben we ons gekwetste innerlijk kind geheeld en de basis onzekerheid overwonnen.

We moeten tevens zien af te rekenen met de vermanende ouder in onszelf want die is onze grootste vijand. De ouder die zegt wat niet mag en wel moet, de boze ouder voor wie we bang zijn of de ouder die zegt wat we niet goed doen en door wie we ons zo afgewezen hebben gevoeld. Deze ouder woont nog steeds in ons en kan in bepaalde situaties geactiveerd raken. We reageren hierop als het brave kind dat wil voldoen en belemmeren onszelf in onze uitingen of we vallen onze dierbaren aan. Als we deze ouder in ons eindelijk stil hebben gekregen, zullen we ons van onze omgeving niets meer aantrekken en zijn we vrij om te reageren vanuit ons volwassen deel. Dan hebben we de ondermijnende innerlijke volwassene overwonnen.

Als we alle hinderlijke ouder- en kindstemmen, de daarbij behorende overtuigingen, emoties en gedrag hebben doorzien, en als we deze negatieve en beperkende delen ervan achter ons hebben gelaten (en het positieve en constructieve hebben behouden), dan kunnen we onszelf zijn en besluiten tot nieuw gedrag. Dan kunnen we definitief uit onze slachtofferhouding stappen en ons leven in eigen hand nemen.

Jezelf uiten en je kwaliteiten tonen

Hooggevoelige mensen staan open, je ziet hun puurheid en hun gevoeligheid, dat is zo mooi aan ze! We moeten ons dus niet afsluiten. Zodra we die neiging voelen opkomen, moeten we ons afvragen waarom we onze zintuigen, onze voelsprieten, op de omgeving gericht hebben en niet naar binnen. Dan ontdekken we dat we op jonge leeftijd hebben geconcludeerd dat we moeten doen wat anderen van ons verwachten. Zo zijn we allen opgevoed, gesocialiseerd. En we hopen steeds maar op goedkeuring en bevestiging van anderen. Daarom zijn we zo op die anderen gericht.

Als we deze oude conditionering overboord gooien, kunnen we eindelijk vrij zijn. Om onszelf te zijn, met al onze kwaliteiten. Met onze aandacht en zorgzaamheid, met ons inlevingsvermogen, onze spontaniteit en creativiteit. We moeten ons niet afsluiten en onze impulsen indammen; we moeten juist openstaan en het leven door ons heen laten stromen. We moeten ons uiten. Zeggen wat we vinden, voelen en willen. Uiting geven aan wat in ons leeft. Richting geven aan onze intuïtieve ingevingen en alles wat maar in ons omhoog borrelt aan vindingrijkheid, menselijkheid en vernieuwende ideeën over een rechtvaardiger manier van samenleven en -werken. Zo kunnen we ervaren en laten zien hoe het leven ook kan zijn; vol vervulling.


Tips om jezelf te zijn door je te ont-wikkelen:

1. Zoek een klankbord, een therapeut of coach, een vriend(in) of je partner, in elk geval iemand die je vertrouwt. Dingen benoemen werkt helend en bevrijdend.

2. Onderzoek je innerlijke ouder: de stemmen in je die zeggen wat je niet mag, niet kan en wat je moet. Laat de negatieve aspecten ervan los, behoud de positieve.

3. Onderzoek je innerlijk kind: het kind dat zich afgewezen, bekritiseerd en onbemind voelde. Laat de pijn los zodat ruimte komt voor het blije, creatieve en speelse kind.

4. Doorzie je slachtofferhouding en ik-gerichtheid. Betrek niet alles op jezelf, ontdek dat gedrag, woorden en emoties van anderen bij hen horen.

5. Wees goed geaard, sta met beide benen op de grond. Wees aanwezig, in het nu, in je kracht.

6. Leer luisteren naar en vertrouwen op je intuïtie, gevoel en innerlijk weten en handel naar spontane ingevingen en impulsen.

7. Sta open, verbind je, maak contact. Uit je, wees creatief en expressief. Geef je over aan de stroom van het leven en vertrouw dat alles is zoals het moet zijn.

levenswijsheid - Ki

Ki laten stromen
Ki is de onzichtbare levensenergie die door ons heen stroomt. Hoe krachtiger de Ki-stroom is, des te sterker en energieker je bent. Zo groei je als mens.
Maar als de actieve Ki-stroom blokkeert ontstaan er problemen. De Ki blokkeert en je lichaam verzuurt langzaam. Het beste kan ik dit uitleggen met behulp van de volgende metafoor: Water dat langdurig in een afgesloten plastic bakje zit wordt brak en gaat stinken. Dat is voor iedereen waar te nemen. Het water stroomt niet meer en staat niet in verbinding met de omgeving. Daarom wordt het water brak en gaat het stinken.
De mens bestaat rond zijn dertigste voor meer dan 70% uit water. Een optimaal contact met de omgeving is belangrijk. Niet voor niets moet Ki stromen om jou vitaal te houden. Wat gebeurt er als jouw Ki-stroom blokkeert en niet meer vrij stroomt? Dit leidt tot verzuring, lusteloosheid en vermoeidheid.
Een langdurig geblokkeerde Ki-stroom kan zelfs leiden tot ziekte, depressie en een burn-out. Het is dus van het allergrootste belang voor je vitaliteit, kracht en gezondheid dat er een actieve Ki-stroom in jou aanwezig is.
Voel de Ki door je lichaam stromen als het bruisende water van de oceaan.

Uit het boek "Ki" van Hans Peter Roel