vrijdag 6 september 2013

levenswijsheid


"Het kind lijkt zo zwak, zo kwetsbaar, hoe zouden wij het niet
willen beschermen tegen alles wat het kan bedreigen of kwaad
berokkenen? Maar tevens moeten wij het voorbereiden op de
moeilijkheden die het noodzakelijkerwijs te wachten staan en
daarom moeten wij het bepaalde ervaringen laten opdoen waar het
van kan leren.
Een kind begint te leren lopen. Uiteraard loopt het kind het
risico dat het zal vallen. Maar wanneer je, om een val te
vermijden, het altijd een hand zou geven of wanneer je, wanneer
het valt, er naar toe rent om het recht te zetten en wanneer het
huilt het in je armen neemt om het te troosten en snoep geeft,
zal het kind veel tijd nodig hebben om te begrijpen dat het moet
opletten, en bij het kleinste ongelukje wachten tot je het te
hulp snelt en het beklaagt. Op een dag liet een kind dat gevallen
was aan zijn moeder de schaafwond op zijn knie zien. ‘En je
hebt niet gehuild?’ zei de moeder. ‘Nee, antwoordde het kind,
er was niemand die me zag.’ Kinderen zijn uiteraard zwak, maar
zij zijn ook heel scherpzinnig: zij voelen instinctief de zwakke
plek van de volwassenen en profiteren daarvan. Je moet natuurlijk
opletten dat er niets ergs met een kind gebeurt. Maar wanneer het
begint te lopen moet dat voor de ouders een gelegenheid zijn om
het erop voor te bereiden alleen en met moed de moeilijkheden van
het leven het hoofd te bieden. En ook voor de ouders is dit een
leerproces."

Omraam Mikhaël Aïvanhov

Geen opmerkingen:

Een reactie posten